Byli pokłóceni przez lata. Kim jest siostra Emiliana Kamińskiego?

Martyna Chmielewska
4 min przeczytany

Poszła w ślady brata i też wybrała karierę aktorską. Zagrała w odważnych komediach erotycznych, w latach 80. była nazywana „chodzącym ideałem”.

Dorota Kamińska choć początkowo planowała studiować na Politechnice, ostatecznie poszła w ślady słynnego brata. Wybrała warszawską PWST, którą ukończyła w 1979 roku, studiując pod kierunkiem takich mistrzów jak Tadeusz Łomnicki i Aleksandra Śląska.

– Pisałam akurat egzamin z matematyki, siedziałam w jednym z ostatnich rzędów wielkiej auli. W pewnym momencie podniosłam głowę i zobaczyłam smutnych profesorów nadzorujących smutny tłum postaci skulonych nad swoimi obliczeniami i pomyślałam, że to zdecydowanie nie jest moje miejsce. Oddałam nieskończony egzamin i wyszłam. Rok później dostałam się na wydział aktorski PWST w Warszawie

Debiutowała na ekranie jeszcze w trakcie studiów, jako ambitna studentka w „Barwach ochronnych” (1976) Krzysztofa Zanussiego. Później dołączyła do zespołu Teatru Studio w Warszawie, gdzie występowała przez kolejne 18 lat.

Dorota Kamińska/ONS

Zobacz też: https://zlotascena.pl/magdalena-zawadzka-katarzyna-cichopek-wspominaja-emiliana-kaminskiego-wlasnie-wyszla-ksiazka-na-jego-temat/

Erotyczny przebój

W końcówce lat 70. i pierwszej połowie lat 80. grała niewielkie role w serialach telewizyjnych m.in. „Rodzina Połanieckich”, „Ślad na ziemi” czy „07 zgłoś się”. Na dużym ekranie pojawiła się w „Był jazz”, „Karate po polsku” i „Na straży swej stać będę”. Swoją wyjątkową urodą i doskonałą figurą wzbudziła sensację w komedii erotycznej „Och, Karol” (1985) Romana Załuskiego.

– Jeżeli istnieje potrzeba, aby (aktor) wystąpił nago i jest to uzasadnione fabularnie, nie ma w tym niczego niestosownego. Gorzej, jeśli nagość ma być jedynie elementem komercyjnym przyciągającym widza. Takich ról odmawiałam – wyznała „Plejadzie”.

W latach 90. zajęła się także publicystyką filmową, prowadząc program „Oskar” dla TV Polsat. Jej drugoplanowa rola w „Pręgach” (2004) Magdaleny Piekorz przyniosła jej nominację do nagrody Orła.

Dorota Kamińska na okładce magazynu „Film”

Zobacz też: https://zlotascena.pl/tomasz-stockinger-wspominal-emiliana-kaminskiego-spotkali-sie-na-studiach/

Pokłóceni przez żonę Kamińskiego?

Dorota Kamińska była bardzo zżyta z bratem. Przez kilka lat byli pokłóceni, bo aktorka nie mogła znaleźć wspólnego języka ze swoją bratową. Jednak Emilian jako starszy brat wyciągnął w końcu pierwszy dłoń do pogodzenia się.

– Dorota nie ukrywała, że w wielu dziedzinach bardzo różnią się z bratową. Kiedy po raz kolejny sprawy zaszły za daleko, Emilian stanął lojalnie po stronie żony i odsunął się od siostry. Bardzo ją to zabolało – mówił w „Na żywo” znajomy aktorów.

Aktorka wspominała, że w czasach dzieciństwa mieli naprawdę dobre relacje, mimo że potrafili się czasem nawet pobić.

– Zawsze trzymaliśmy sztamę. Emilian żałował tylko, że nie jestem chłopcem, bo bardzo chciał mieć braciszka – śmiała się w magazynie „Świat i ludzie”

Dorota i Emilian Kamiński/ONS

O chorobie dowiedziała się przypadkiem

Emilian Kamiński chorował na nowotwór płuc. Nie chciał mówić o tym siostrze, ale w końcu sama się dowiedziała.

– Od kogoś postronnego, bo Emilian bał mi się przyznać. W samochodzie przed teatrem powiedziałam mu, że wiem, a on, początkowo zaskoczony, opowiedział o wszystkim – wspominała dla „AIM”.

Po śmierci brata w 2022 roku aktorka straciła swój wzór do naśladowania. Sama wyznała, że ma nadzieję, że nawet teraz się o nią troszczy.

– Teraz nie pozostało mi nic innego, jak wierzyć, że są gdzieś razem z mamą i trzymają nade mną opiekuńczą rękę. Miluś to nie był zwykły brat, i choć fizycznie go nie ma, to i tak będzie ze mną zawsze – mówił w tym samym wywiadzie.

Dorota Kamińska/ONS

Gdzie możemy zobaczyć Dorotę Kamińską?

Aktualnie aktorka gra w Teatrze Kamienica w spektaklu „Metoda na wnuczka”. Oprócz tego gra w „Klanie”, „Lombard. Życie pod zastaw” i w „Barwach szczęścia”.

Udostępnij ten artykuł
Studentka socjologii. W wolnych chwilach czytam i recenzuję książki. Najczęściej sięgam po literaturę piękną i reportaż. Uwielbiam także kino niezależne, zwłaszcza francuskie.
Napisz komenatrz
Złota Scena
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.