Co stało się w dzieciństwie Mieczysława Czechowicza? Z jakich produkcji słynął? Jak wyglądało jego życie? Na co zmarł?
To on podkładał głos pod kultowe misie z bajek, Uszatka i Puchatka. Jego charakterystyczny głos pamięta każdy urodzony za czasów PRL-u. Niestety życie Czechowicza nie było tak bajkowe jak mogłoby się wydawać…
Traumatyczne dzieciństwo
Ojciec Czechowicza oficer Wojska Polskiego, podczas II wojny światowej trafił do niewoli. Sam młody Mieczysław angażował się w działalność konspiracyjną jako harcerz-łącznik w Armii Krajowej. Został aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa na skutek donosu. Przetrzymywano go i torturowano, aż ostatecznie sąd wojskowy skazał go na trzy lata więzienia w zawieszeniu na pięć. Po czterech miesiącach został zwolniony w ramach amnestii.
Aktorstwo jako lek
Pomimo tych trudnych przeżyć, Czechowicz nie tracił pogody ducha. Już jako młody człowiek zaczął interesować się aktorstwem. Zaczynał jako statysta w Operetce i Teatrze Dramatycznym w Lublinie, a potem ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie.
Przez wiele lat występował w Teatrze Współczesnym, choć na początku kariery grał głównie epizody. Jego talent komediowy został dostrzeżony w Kabarecie Starszych Panów. Czechowicz zyskał niebywałą popularność, dzięki grze w filmach Stanisława Barei, takich jak „Mąż swojej żony”, „Poszukiwany, poszukiwany” czy „Zmiennicy”.
To ona był Misiem Uszatkiem
Oprócz kariery filmowej i teatralnej, Czechowicz był znany z dubbingu – jego głos kojarzony jest głównie z postacią Misia Uszatka, którego głosem mówił i śpiewał tytułową piosenkę.
Jego życie prywatne pozostawało tajemnicą, a bliscy wspominali go jako człowieka doświadczonego przez życie, ale jednocześnie pełnego optymizmu. Pod koniec życia Czechowicz zmagał się z problemami zdrowotnymi, które pogorszyły się przez nadmierne spożycie alkoholu.
Zmarł na serce 14 września 1991 roku w swoim domu w warszawskim Miedzeszynie. Został pochowany na Starych Powązkach w Warszawie.
Piszemy niezależnie dzięki Państwa wsparciu.
Jeżeli uważasz naszą pracę za wartościową — postaw nam kawę.
