Pola Negri to polska aktorka, która podbiła Hollywood i była gwiazdą kina niemego w latach 20. Jej życiorys skrywa wiele smutnych wydarzeń.
Dzięki swoim rolom femme fatale stała się symbolem kobiecości i mistrzynią ekranowego dramatu. Reżyser Ernst Lubitsch uważał ją za aktorkę doskonale rozumiejącą istotę kina. Żyła w latach 1897- 1987.
Smutne dzieciństwo
Barbara Apolonia Chałupiec, znana szerzej jako Pola Negri, urodziła się 3 stycznia 1897 roku w Lipnie. Po deportacji ojca na Syberię przez władze rosyjskie, wychowywała się z matką w ubóstwie. Jako nastolatka zmagała się z gruźlicą.
Według Negri, jej matka wywodziła się z zubożałej polskiej szlachty, która straciła majątek, wspierając Napoleona Bonapartego. Ojciec, Jerzy Chałupiec, miał romsko-słowackie korzenie i pracował jako wędrowny blacharz. Młoda Barbara wychowywała się w wierze katolickiej. Została przyjęta do warszawskiej Akademii Baletu Cesarskiego, ale z powodu gruźlicy musiała zrezygnować z kariery tanecznej. Po leczeniu w Zakopanem wróciła do zdrowia i skupiła się na aktorstwie.
Pierwsza Europejka z kontraktem z Hollywood
W 1914 roku Barbara Apolonia Chałupiec przyjęła pseudonim Pola Negri, inspirowany włoską poetką Adą Negri (1879–1945), autorką takich zbiorów jak „Pieśni niedoli” i „Burze”.
W 1919 roku, podczas podróży do Berlina, Pola została zatrzymana na stacji granicznej w Sosnowcu w wyniku nieporozumienia. Tam poznała podporucznika Eugeniusza Dąmbskiego, komendanta Straży Granicznej. Już w listopadzie tego samego roku para wzięła ślub. Jako młoda mężatka przez kilka miesięcy mieszkała z teściami, jednak ich małżeństwo nie przetrwało długo – rozwiedli się w 1922 roku. Pola nigdy nie wróciła do Sosnowca.
W Niemczech zdobyła popularność w niemych filmach studia UFA. Zagrała w „Oczach mumii Mia”, „Carmen” i „Sumurunie” – filmie, który przyniósł jej ogromny sukces. Produkcja „Madame DuBarry” zdobyła uznanie także w USA, co otworzyło jej drogę do Hollywood. Jej talent przyciągnął uwagę Paramount Pictures, co zaowocowało podpisanym z Negri kontraktem w 1922 roku. Pola stała się pierwszą europejską aktorką związaną kontraktem z Hollywood. Szybko zdobyła status gwiazdy kina niemego w latach 20.
Nie taki głos
Rok po rozwodzie była już w Hollywood, gdzie wystąpiła w takich filmach jak „Hiszpańska tancerka”, „Zakazany raj”, „Hotel Imperial” czy „Miłość aktorki”. W latach 30., gdy popularność kina dźwiękowego rosła, Negri wróciła do Europy. Jednak ze względu na specyficzną barwę głosu oraz obcy akcent, kariera Negri szybko uległa spowolnieniu. Po 1940 roku zagrała tylko w dwóch filmach, kończąc swoją karierę rolą w „The Moon-Spinners” (1964).
Była zaręczona z Rudolphem Valentino
Życie w Hollywood przyniosło Poli Negri głośne romanse. Była związana z Charlie Chaplinem, a później zaręczona z Rudolphem Valentino. Z biegiem lat aktorka była coraz bardziej krytykowana. Na pogrzebie Rudolpha Valentino rzuciła się na jego trumnę, co wielu uznało za próbę autopromocji i brak taktu. Pola Negri była, także żoną gruzińskiego księcia Sergiusza Mdivaniego.
Przed wybuchem II wojny światowej Negri powróciła do USA, choć jeszcze na chwilę zatrzymała się we Francji. Ostatnią rolę zagrała w 1965 roku. Dzięki prowadzeniu firmy maklerskiej zapewniła sobie dostatnie życie na emeryturze. Resztę życia spędziła w San Antonio w Teksasie, gdzie zmarła 1 sierpnia 1987 roku w wieku 90 lat. Negri pozostawiła po sobie autobiografię pt. „Pamiętnik gwiazdy”.
Piszemy niezależnie dzięki Państwa wsparciu.
Jeżeli uważasz naszą pracę za wartościową — postaw nam kawę.
