Syn Jolanty Pieńkowskiej Mateusz Matczak przez lata pozostawał poza zasięgiem mediów i unikał blasku fleszy. Dziś to dorosły mężczyzna, który samodzielnie kształtuje swoją ścieżkę zawodową i prywatne życie z dala od show-biznesu. Kim jest, czym się zajmuje i jak wygląda?
Jolanta Pieńkowska urodziła się 20 listopada 1964 roku w Warszawie. Ukończyła XXV Liceum Ogólnokształcące im. Józefa Wybickiego, a następnie studiowała na Wydziale Aktorskim PWST w Warszawie, który ukończyła w 1987 roku.
Zanim rozpoczęła karierę dziennikarską miała różnorodne doświadczenia zawodowe. Pracowała jako stewardesa w amerykańskich liniach lotniczych, była asystentką ambasadora USA w Polsce do spraw protokołu oraz koordynatorką programu wsparcia dla polskich mediów niepublicznych. Była również redaktor naczelną magazynu „Mamo, To Ja” oraz współwłaścicielką agencji reklamowej.
Kariera telewizyjna
Swoją przygodę z telewizją rozpoczęła w 1988 roku w warszawskiej telewizji lokalnej Studio Ursynat. W 1990 roku po wygranym konkursie, dołączyła do Telewizji Polskiej, gdzie przez ponad dekadę pracowała jako prezenterka „Wiadomości” w TVP1. Prowadziła również programy publicystyczne, takie jak „W centrum uwagi” i „Monitor Wiadomości”, a w latach 2002–2004 była gospodarzem wieczorów wyborczych.
Oprócz telewizji Pieńkowska była związana z radiem. Do 2006 roku prowadziła audycję „Salon polityczny Trójki” w Programie Trzecim Polskiego Radia. W latach 2006–2008 pełniła funkcję redaktor naczelnej magazynu „Twój Styl”.
W 2006 roku dołączyła do TVN, gdzie przez osiem lat była współprowadzącą „Dzień Dobry TVN”. Występowała także w programach TVN Style, takich jak „Miasto kobiet” (razem z Pauliną Młynarską) oraz autorskim formacie „Druga strona medalu”. Od 2014 roku związana jest z TVN24 BIS, gdzie prowadziła „Świat”, a następnie Fakty o świecie. Obecnie jest jedną z prowadzących programu „Fakty po południu” w TVN24.
Działalność charytatywna
Jolanta angażuje się w działalność charytatywną. Jest członkinią Rady Fundacji Jolanty i Leszka Czarneckich. W 2014 roku razem z mężem wsparła finansowo terapię onkologiczną aktorki Anny Przybylskiej.
Droga do szczęścia
Jolanta Pieńkowska rzadko dzieli się informacjami na temat swojego życia prywatnego. Z dostępnych źródeł wiadomo, że jej pierwszym mężem był Sławomir Matczak. W 1987 roku na świat przyszedł ich syn, Mateusz.
W jednym z wywiadów przyznała, że zdecydowała się na ślub pod presją rodziny, która uważała, że narodziny dziecka powinny zostać zalegalizowane małżeństwem. Po latach stwierdziła, że nie powinno się podejmować decyzji życiowych kierując się opinią innych.
-„Prawda jest taka, że rozstałam się z mężem, gdy doszłam do wniosku, że nie ma sensu w nieskończoność ratować związku, któremu już raz dało się szansę i, niestety, nic z tego nie wyszło. A działo się to znacznie wcześniej, zanim poznałam człowieka, którego rzeczywiście pokochałam. Poznałam męża jako 18-letnia dziewczyna, na pierwszym roku studiów w PWST. Na ostatnim zaszłam w ciążę. Chciałam mieć dziecko, ale już wtedy wiedziałam, że ojciec Mateusza nie jest chyba mężczyzną na całe życie. Był starszy o trzy i pół roku i wpajał we mnie przekonanie, że nie dam sobie bez niego rady” – opowiadała w wywiadzie dla VIVA
Po rozwodzie z pierwszym mężem związała się z Leszkiem Czarneckim, jednym z najbogatszych polskich przedsiębiorców. Para pobrała się w 2008 roku.
Z dala od show-biznesu
Jolanta Pieńkowska od lat konsekwentnie strzeże swojej prywatności i unika medialnego rozgłosu na temat życia rodzinnego. Szczególnie chroni swojego syna, Mateusza Matczaka, który dorastał z dala od show-biznesu.
Dziś to dorosły mężczyzna, który samodzielnie kształtuje swoje życie. Choć unika blasku fleszy na Facebooku czasem dzieli się kadrami z Portugalii, gdzie prawdopodobnie spędza sporo czasu. Mimo znanej matki pozostaje osobą prywatną i nie szuka rozgłosu w mediach.
W rozmowie z „Dzień Dobry TVN” Pieńkowska w końcu dała się namówić na zwierzenia o swoim macierzyństwie.
-„Jestem takim klasycznym skorpionem, który mówi, że wybacza, ale nigdy nie zapomina. U mnie nie ma strefy szarości, jest albo czarne, albo białe. Mam tyle lat, że mogę sobie pozwolić na to, że przyjaźnię się z ludźmi, z którymi chcę się przyjaźnić. Nie mam już czegoś takiego, że Jola musi być miła dla wszystkich” – wyjawiła w programie śniadaniowym
Piszemy niezależnie dzięki Państwa wsparciu.
Jeżeli uważasz naszą pracę za wartościową — postaw nam kawę.
