Znany reżyser „Nocy i dni” obchodzi urodziny w swoim domu w Los Angeles. Jerzy Antczak jest aktywny na Facebooku i często zamieszcza informacje o swojej działaności. Widać, że zdrowie mu służy i ma wiele energii.
Główna rola: reżyseria
Jerzy Antczak po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Mickiewicza w Lublińcu, dostał się na Wyższą Szkołę Teatralną im. Leona Schillera w Łodzi, którą ukończył w 1953 roku. zadebiutował jako aktor w Teatrze Powszechnym w Łodzi. W 1957 roku został współzałożycielem, a następnie dyrektorem Teatru „715” w Łodzi, a dwa lata później naczelnym reżyserem Łódzkiego Ośrodka Telewizyjnego, a od 1963 Warszawskiego Ośrodka Telewizyjnego i Teatru Telewizji.
W 1968 roku zrealizował film kostiumowy „Hrabina Cosel”, dwa lata później na ekrany wszedł film „Epilog Norymberski”, a w 1975 powstał film „Noce i dnie”. Pod koniec lat 70-tych reżyser z rodziną wyemigrował do USA. W latach 90-tych zrealizował w Polsce jeszcze dwa filmy: „Dama kameliowa” i „Chopin. Pragnienie miłości”.
Jadwiga Barańska ta jedyna miłość
Od 1956 roku jest żonaty z aktorką Jadwigą Barańską. Stanowią jedną z najbardziej zgodnych
i lubianych par w show-biznesie, chociaż początek ich znajomości nie zapowiadał się zbyt entuzjastycznie i nic nie wskazywało na to, że staną kiedyś na ślubnym kobiercu.
Poznali się na egzaminach do szkoły teatralnej. Pan Jerzy zasiadał akurat w komisji a Pani Jadwiga przystępowała do egzaminu. Antczak wyznał, że 17-letnia wówczas Jadwiga wywarła na nim bardzo złe wrażenie i wraz z pozostałymi członkami komisji postanowili nie przyjąć jej do szkoły. Na szczęście rok później aktorka ponownie przystąpiła do egzaminów i tym razem zdała je z wyróżnieniem. W 1964 roku urodził się ich syn Mateusz.
– Nie miałem wątpliwości, że od chwili kiedy pobraliśmy się wszystko, czego się dotknąłem odnosiło sukces. Jadzia Barańska przyniosła mi szczęście – wyznał Jerzy.
Jerzy Antczak i jego Noce i dnie
Zdecydowanie najsłynniejszym dziełem Jerzego Antczaka jest film „Noce i dnie”, który zrealizował na podstawie powieści Marii Dąbrowskiej o tym samym tytule. Główną rolę w filmie zagrała Jadwiga Barańska, żona reżysera. W obsadzie znaleźli się też m.in. Jerzy Bińczycki, Anna Nehrebecka, Stanisława Celińska, Jerzy Kamas, Karol Strasburger. Dzieło Antczaka zdobyło wiele nagród m.in. Złote Lwy Gdańskie na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych oraz Srebrnego Niedźwiedzia dla Jadwigi Barańskiej na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie oraz był nominowany do Oscara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego. W 1977 r. Jerzy Antczak Jadwiga Barańska i Jerzy Bińczycki znaleźli się w Los Angeles. Zaopiekował się nimi tam Roman Polański, który chciał im pokazać całe miasto.
– Jeździliśmy rolls-roycem Nicholsona. Romek był tak podniecony, że przez nieuwagę uszkodził ten królewski pojazd na jakimś murku. – opowiadał Jerzy Antczak w swojej biografii – W pewnym momencie przejeżdżaliśmy koło ogona wokół ogromnego kina. Przed wejściem ustawione długa kolejka, jak u nas po mięso. Jadzia pyta: „Romek, dlaczego oni tak tutaj stoją?” On odpowiada: „chcą zobaczyć wasz film”.
Po powrocie nastały ciężkie czasy dla Jerzego Antczaka. Nie mógł nic wyreżyserować. Jego wszystkie pomysły były nie właściwe.
– któregoś dnia powiedział do Jadzi: chcę pójść do Ryszarda Frelka I poprosić go o wysłanie mnie za granicę w charakterze radcy kulturalnego.
Żona była temu zdecydowanie przeciwna, ale kilka dni później do ich domu wkroczyli panowie i wyciągnęli legitymację.
– Jesteśmy z Naczelnej Izby Kontroli. Czy moglibyśmy obejrzeć meble które Pan ma z Nocy i dni? Chcielibyśmy też zobaczyć rachunki za te meble.
To przesądziło i w grudniu 1978 roku Jerzy Antczak wyjechał w charakterze radcy kulturalnego polskiej ambasady do USA. W 1984 roku rozpoczął pracę jako wykładowca reżyserii na Kalifornijskim w Los Angeles. W 1995 roku reżyser wrócił do Polski i nakręcił „Damę Kameliowa”, a siedem lat później „Chopin.Pragnienie miłość”.
