„Urodziłam się i patrzę: aktorka. No, może trochę przesadziłam. Miałam trzy lata, kiedy po raz pierwszy stwierdziłam, że będę aktorką” – powiedziała Dorota Stalińska, którą możemy znowu oglądać od dzisiaj w kinach w “Baby boom, czyli kogel mogel 5”.
Dorota Stalińska zyskała rozpoznawalność, dzięki swojej specyficznej, żywiołowej ekspresji aktorskiej i mnóstwa energii, którą wnosi ze sobą na plan.
– Zaraz po ugotowaniu obiadu, Dorota bierze młotek i idzie na dach reperować komin, po czym zmienia opony w samochodzie. Chwila ćwiczeń na pianinie, potem uczy się tekstu w ogródku. Jest niesamowicie wielozadaniowa. To jest taki szwajcarski scyzoryk” – mówił przyjaciel Doroty Stalińskiej, Wojciech Mann dla “Vivy!”.
Debiutowała u Andrzeja Wajdy
Dorota Janina Stalińska, urodzona 1 czerwca 1953 roku w Gdańsku, to polska aktorka teatralna i filmowa. Jest absolwentką Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, gdzie zdobyła dyplom w 1976 roku. Od samego początku kariery związana była z Teatrem na Woli, gdzie występowała w latach 1976-1981.Debiutowała na jego scenie pod kierownictwem Tadeusza Łomnickiego w spektaklu „Pierwszy dzień wolności”.
Debiut filmowy w „Człowieku z marmuru” Andrzeja Wajdy (1976) otworzył jej drogę do licznych ról. Jednak prawdziwym przełomem w jej karierze była rola w filmie „Bez miłości” (1980) w reżyserii Barbary Sass, za którą otrzymała Nagrodę dla Najlepszej Aktorki na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni oraz Nagrodę im. Zbyszka Cybulskiego dla młodych, obiecujących aktorów. W 1979 roku wygrała również Przegląd Piosenki Aktorsko-Literackiej we Wrocławiu.
Dorota Stalińska w kontrowersyjnym filmie (zlotascena.pl)
Grała główne role u BarbarySass
W kolejnych latach kontynuowała współpracę z Sass, grając w filmach takich jak „Debiutantka” (1981) i „Krzyk” (1982), za który zdobyła dwie nagrody aktorskie na MFF w San Sebastián. Ponadto, wcieliła się w postać Hanki Ordonówny w filmach Janusza Rzeszewskiego, takich jak „Miłość ci wszystko wybaczy” (1981) i „Lata dwudzieste… lata trzydzieste…” (1983).
– Każdemu życzę w pracy tak perfekcyjnego reżysera, jak Basia. Ona potrafiła czerpać z aktora, nigdy nie narzucała swojego zdania, nigdy też nie podniosła głosu na planie” – mówiła w „Dzienniku Polskim” Stalińska.
Trzecia Polka na okładce “Newsweeka”
Dorota Stalińska nie ogranicza się jedynie do aktorstwa. Jest także utalentowaną poetką, autorką trzech tomików poezji: „Niewierny czas”, „Agape” oraz „Pożyczone natchnienie”. Ponadto, zaangażowana była w działalność polityczno-społeczną. Do 1998 roku była radną Rady Miasta Milanówka, a do 2018 roku radną Sejmiku Samorządowego Województwa Warszawskiego.
W 2001 roku, podczas VI Festiwalu Gwiazd, Dorota Stalińska odcisnęła swoją dłoń na Promenadzie Gwiazd w Międzyzdrojach. Dodatkowo jako trzecia Polka po Lechu Wałęsie i Janie Pawle II, pojawiła się na okładce amerykańskiego „Newsweeka” we wrześniu 1984 roku.
– Mało kto wie, że to ja w Polsce wprowadziłam modę na ćwiczenia. Był to rok 1983, nie było jeszcze fitnessu, ale aerobik. I z tego powodu, że prowadziłam to w telewizji z wielkim sukcesem, znalazłam się na okładce amerykańskiego Newsweeka” – wyjaśniła w Dzień Dobry TVN
Gwiazdy w polityce: kto startuje w wyborach do Sejmu? (zlotascena.pl)
Jest reżyserką
Dorota Stalińska jest jednocześnie aktorką, jak i reżyserką. Już w 1977 roku zadebiutowała jako reżyserka monodramu „Tabu”. Po latach przerwy zrealizowała kolejne przedstawienia, takie jak „Próba” (1992) czy „Love Me Tender” (2004).
– Pierwszy monodram „Tabu” zrobiłam w rok po skończeniu studiów. Po prostu w pewnym momencie zapragnęłam wyłącznie sama decydować o kształcie mojej roli, być reżyserem, aktorem i dyrektorem „własnego teatru”. Wiedzieć, że tylko ode mnie zależy ostateczny kształt spektaklu i tylko ja jestem za niego odpowiedzialna. Odpowiedzialność daje satysfakcją, ale czasami przytłacza” – opowiadała w piśmie “Ekran”.
Nigdy nie powiedziała kto jest ojcem jej syna
Aktorka poznała Krzysztofa Kołbasiuka na studiach, zakochali się bez pamięci i od razu zawarli związek małżeński. Niestety, z biegiem czasu ich drogi się rozeszły, gdyż mąż aktorki związał się z jej koleżanką. W życiu prywatnym Doroty Stalińskiej ważną rolę odgrywa jej syn Paweł. Artystka zawsze troszczyła się o prywatność swojej rodziny i nigdy nie zdradziła kto jest jego ojcem. Paweł sam publicznie zapewniał, że jego matka odgrywa jednocześnie rolę ojca.
– Sama wychowałam Pawła. Bez wujków, ciotek i dziadków. A że nie chciałam się z nim rozstawać, więc dopóki to było możliwe, wszędzie mi towarzyszył. Tak, pisałam dla niego najpiękniej, jak umiem: „W tej mroźnej, śnieżnej ciszy, otulona mroku spokojem, twój oddech ciepły słyszę, i wiem, i rozumiem, i czuję, że ten twój oddech… to całe życie moje”. Gdy napisałam dla niego wiersz „Kolory świata”, Jarek Dobrzyński skomponował do niego muzykę i powstała piękna piosenka – opowiadała w “Vivie!”.
Życie Doroty Stalińskiej nie było jednak usłane różami. Doznała poważnych obrażeń po uderzeniu samochodu ciężarowego w jej pojazd. Te tragiczne wydarzenia uświadomiły jej kruchość życia.
– Po wypadku, który przeżyłam, zrozumiałam, że gdybym zginęła, mój dziewięcioletni wówczas syn trafiłby z całym tym bólem, do policyjnej izby dziecka i siedziałby tam bardzo długo. Do czasu, kiedy ustalono by, kto ma prawo się nim opiekować. To przecież straszne” – wyznała w jednym z wywiadów.
Stalińska aktywnie walczy o prawa kobiet i uczestniczyła w wielu marszach równości. W swoich publicznych wypowiedziach wielokrotnie podkreślała, że szczęście nie zależy od obecności mężczyzny w jej życiu.
Gdzie możemy zobaczyć aktorkę?
Dorota Stalińska wciąż błyszczy na scenie teatralnej i kinowej. Obecnie widzowie mogą podziwiać jej talent w spektaklu „Piękna Lucynda” w warszawskim Teatrze 6. Piętro. Aktywnie gra w również w filmach, w 2023 roku mogliśmy zobaczyć ją w “Moje stare”, “Chłopi” czy “Uwierz w Mikołaja”. Nowy rok aktorka zaczyna z przytupem, ponieważ 26 stycznia wchodzi do kin 5 część “Kogel mogel” z jej udziałem.
Piszemy niezależnie dzięki Państwa wsparciu.
Jeżeli uważasz naszą pracę za wartościową — postaw nam kawę.
